ماه رجب ، ماه توبه است.
يكي از #اذكار و #ادعيه اي كه اگر به معناي آن توجه كنيم بسيار موثر است ، ذكر " يا مُقيلَ العَثَرات" است. (اي خدايي كه لغزش ها را #اقاله ميكند و ناديده ميگيرد )
ما خدايي داريم كه بسيار مهربان است و گناهان ما را اقاله ميكند ، به اين معنا كه اگر پشيمان شويم و توبه كنيم ، اصلا با ما طوري معامله ميكند مثل اينكه گناهي مرتكب نشده ايم!
گاهي مواقع دراثر گناه ، بعضي #توفيقات از انسان سلب ميشود ؛ اگر اين ذكر را با توجه و حضور قلب در #قنوت يا #سجده خود بگويد ، توفيقات بازميگردد.
#استاد_فاطمي_نيا

آقاسیدمهدی قوام مرد بسیار بزرگی بود؛ اعجوبه ای بود. یک شب دزدی واردمنزلش میشود؛ همینکه فرشی راجمع کرده بودکه ببرد ، آقاسیدمهدی بیدارمیشود. باکمال خونسردی به اومیگوید:میخواهی فرش را چه کنی؟ دزدمیگوید: میخواهم بفروشم! آقاسیدمهدی میگوید: اگرخودت بفروشی به قیمت خوبی ازتو نمیخرند؛ من آن رابه توبخشیدم، برو آخر بازارعباس آباد، بگو مرا سید مهدی فرستاده است؛ به قیمت خوب میخرند و با پولش برو کاسب شو!
بعدا دیدند این شخص ، ازهمان پول فرش کاسبی راه انداخته و اهل عبادت و تقوا شده است
به نقل از استاد فاطمی نیا
گناهکار چند نوع است.
عده ای گناه می کنند، بعد ناراحت و پشیمان می شوند. سوز و گداز دارند. توبه می کنند و هرگز فکر نمی کنند که روزی این توبه را بشکنند؛ اما دوباره می شکنند.
دوباره، سه باره، ده باره.
در حدیث داریم که این اگر در تمام توبه شکستن ها سوز و گداز واقعی داشته باشد، در نهایت بر شیطان پیروز میشود.
اما اگر نه؛ دفعه اول سوز و گداز داشت، دفعه دوم کمتر، دفعه سوم کمتر و اگر برایش معمولی شد؛ او طعمه شیطان می شود.
شدیدترین گناه، گناهی است که صاحب آن، آن را کوچک بشمارد.
استاد فاطمی نیا

انسان که شیرینی می خورد، اگر شیرینی اطراف دهانش بماند و او دهانش را تمیز نکند، مگس ها در اطراف او جمع می شوند و هر چه آن ها را براند باز هم برمی گردند. به همین دلیل در لغت عرب به مگس ذُباب می گویند.
این کلمه مخفّف از دو کلمه ذُبَّ به معنای رانده شده و آبَ به معنای بازگشت است، زیرا مگس حشره ای است که هر چه رانده شود، باز می گردد.
مرحوم فیض می فرمایند: این مگس ها افکار و اندیشه های ما هستند و آن شیر...ینی، تعلقات ما به امور دنیوی است.
وقتی انسان با تعلقات وارد نماز می شود، این مگس های تخیلات و افکار به دنبال آن به دل انسان هجوم می آورند. راه حلش این است که ذهن خود را از این تعلقات دنیوی پاک کنیم تا جلوی هجوم افکار پراکنده به قلب گرفته شود.
آن مقداری را که می توانید، کنترل کنید و اختیاراً دنبال نکنید و آنچه را هم که غیر اختیاری وارد می شود، اهمیت ندهید.
خداوند متعال وعده داده است که هر کس در راه معنویت کوشش کند من دستش را می گیرم. اگر ما متعهد بشویم که آن قسمتی را که می توانیم و در اختیار ماست کنترل کنیم، از برکت این مجاهده خداوند به تدریج مهمان های ناخوانده را از قلب ما بیرون می کند.
استاد فاطمی نیا
وبلاگی برای رشد اعتقادی و اخلاقی