بسم الله الرحمن الرحیم

بعضی از فرازهای زیارت امام رضا رو بیشتر دوست دارم.
یکی از این فرازها جاییست که که خطاب به آقا میگیم:
"السلام علیک یا نور الله فی ظلمات الارض"

نمیدونم زمین چقدر تاریک و ظلمانی به نظرتون میرسه.
و نمیدونم چقدر اتفاقات وحشتناک و مکتبهای فکری سست  و بوی بد گناه بهتون کمک کرده تا احساس ظلمانی بودن به زمین پیدا کنید.

اما اگر این حس ظلمانی بودن زمین خوب برامون ترسیم بشه اونوقت نور بودن امام و ارزش این نور برامون بیشتر جلوه خواهد کرد.

مشهد هستم. زیارت امام رئوف.
ان شا الله به زودی قسمت شما.
همتون رو دعا کردم و از طرف همتون سلام دادم.
و به دعاتون محتاجم. دعا کنید که حالم بهتر بشه.

اعجاز این ضریح که همیشه بی حد است
چیزی شبیه پنجره فولاد مشهد است

میلاد حضرت فاطمه معصومه مبارکباد

بسم الله الرحمن الرحیم

امروز تو جاده که میومدیم نزدیکیهای اراک یک کاروان از عراقیها داشتن پیاده میرفتن سمت قم و مشهد. در یک ستون کنار جاده راه میرفتن.
ازشون جلو زدیم و از ماشین پیاده شدیم چیز زیادی برای پذیرایی نداشتیم.
زهرا یه پلاستیک آلو دست گرفت و فاطمه هم یک بسته دستمال کاغذی و محمد رضا هم با دست خالی دنبالشون دوید.
یکی یکی تعارف میکردن
آلو و دستمال کاغذی برمیداشتند و محمدرضا را میبوسیدند.
با اینکه فاطمه تازه به سن تکلیف رسیده ولی هنوز جثه اش کوچیکه بعضی میخواستن دست روی سر فاطمه بکشن که فاطمه خیلی فرز و چالاک جاخالی میداد.
به ما که میرسیدن تشکر میکردن و بعضیها روبوسی
یکی از پیرمردها سفت منو بغل کرد  و گفت" اخی"
یکی دیگه پرچمی که دست داشت به شونه من و به کاپوت ماشین کشید و ما رو به پرچم اهل بیت ع  تبرک کرد.  بعضی هاشون پاهاشون میلنگید.
آخرین نفری کاروان که از کنارم رد شد یک مرد حدودا پنجاساله با سربند عربی بود. یه پرچم سفید براق دستش بود که نوشته بود "یا علی بن موسی الرضا".
با بالا بردن دست بهم سلام کرد
به صورتش دقت کردم دیدم داره اشک میریزه و از شدت بغض نمیتونه صحبت کنه...

دوستانم را به پابوسی که دعوت می کنی

راستش بسیار احساس حقارت می کنم

خوب یا بد هرچه باشد عیب دلتنگی ست این

من به هرکس می رود مشهد حسادت می کنم

السلام علیک یا علی بن موسی الرضا 

قهر کردی با دلم به رویایم بیا

عهد بستم با خودم دیگر دلت را نشکنم

اسماعیل ساسانی

باز هم در به در شب شدم ای نور سلام

باز هم زائرتان نیستم از دور سلام

من آه میکشم ‏ تو گره باز میکنی

در این حرم نخواسته ها هم مقدر است

یه شب اینجوری نصف شبی رد پاهات میمونه رو برفها بعد میری اذن دخول میخونی و ... چشمت میفته به ضریح دست راست رو میگذاری روی سینه..

السلام علیک یا مولای یا علی بن موسی الرضا

تصورش هم آرامش بخشه.