آیت‌الله بهجت می‌فرمودند: «آن چه معاویه و یزید بالفعل داشتند ما بالقوه داریم. و خیلى به خود مغرور نشویم این طور نیست که آنها از جهنم آمده باشند و ما از بهشت. به خدا پناه مى‌بریم!» (در محضر بهجت/ شماره ٢٧١)

یعنی نفس آنقدر با ما دشمن است که می‌تواند با ما این کار را بکند و ما را به جایی برساند که مانند شمر و یزید و معاویه باشیم. اگر واقعاً نفس را دشمن خود بدانیم، همیشه با شک و سوءظن با آن برخورد می‌کنیم.
آقای بهجت همین مطلب را که در روایات ما هم مکرر آمده، به عبارت‌های مختلف تذکر می‌دادند:

«هر معصیت و ظلمى که در دیگران بالفعل موجود است، در ما نیز بالقوّه وجود دارد. خدا کند شرایط آنها براى ما تحقّق پیدا نکند و به آزمایش آنها مبتلا نشویم! خدا به ما توفیق و تنبّه دهد که اگر در ابتلا و آزمایش قرار گرفتیم، بد را خوب، و خوب را بد نبینیم! حضرت عیسى علیه السّلام از احمق یعنى کسى که نمى فهمد و نمى فهمد که نمى فهمد، فرار مى‌کرد. ما خرابیم، خدا کند بفهمیم که خرابیم، تا به فکر اصلاح و درمان برآییم.»(در محضر بهجت1/شماره ١٧۵)

متن بالا بخشی از جلسه 32 تنها مسیر بود. متن کامل را در ادامه مطلب مطالعه فرمایید

دانلود جلسه 32 تنها مسیر از لینک زیر

کیفیت بالا

کیفیت پایین

سایر جلسات تنها مسیر را در لینک زیر پیگیری کنید

تنها مسیر(تهذیب نفس)

 در پایان کلیپ آیت الله بهجت اشاره به لزوم تقیه و عدم سب و طعن

برای دانلود روی لینک زیر کلیک کنید

دانلود کلیپ آیت الله بهجت 

نکته: متاسفانه نسبت های دروغ به مرحوم آیت الله بهجت زیاد شده مواظب باشیم هر مطلبی که برایمان ارسال میشود باور نکنیم و ابتدا درباره آن تحقیق کنیم

البته مطلب زیر از منبع موثق است که از حضرت آیت الله بهجت دربراه درمان ریا و عصبانیت سوال شده است

سوال) گاهی اوقات در عبادات ریا می کنم و بعداً سخت رنج می برم، علاج آن چیست؟

جواب) بسمه تعالی- علاج این است که ریا بکند، ولی اگر در مقابل شاه و گدا است، ریا برای شاه بکند؛ فافهم إن کنت من أهله.(ظاهرا منظور این است که که وقتی هم خدا کارهای ما را میبیند و هم دیگر افراد اگر قرار است عبادتمان را برای خوش آمد کسی انجام دهیم خوب است برای همان که شخصیت قویتر و بالامقام تری است انجام دهیم که همان خداست نه برای خش آمد سایر افراد)
 
سوال) برای دوری از ریا، چه باید کرد؟

جواب) با عقیده کامل اکثار «حوقله».
(یعنی زیاد بگوید: «لا حول و لا قوه الا بالله»).
 
سوال) برای درمان عصبانیت چه کنیم؟

جواب) با عقیده کامل زیاد «صلوات» فرستادن. (اللهم صل علی محمد و آل محمد).

منبع: http://www.hawzah.net/fa/Article/View/93045/

بسم الله الرحمن الرحیم

آيت الله العظمی آقای بهجت قدس الله نفسه الزکیه کلامی دارند درباره حضور قلب در نماز که خیلی مهم است، این را گوش کنید،ان شاء الله در نمازتان تفاوت به وجود می آید، من را هم دعا میکنید.

مفاد کلامشان این است که در مسئله حضور قلب یک ورود داریم یک توقف. ورود چیست؟ ببینید یک وقت افکار خودشان می آیند، ورود افکار دست ما نیست،مولوی این افکار را به زنبور تشبیه کرده، زنبور خودش می آید تو که دعوتش نکرده ای. شما فردا مهمان دارید، ده پانزده نفر را دعوت کرده اید، حالا دارید نماز میخوانید این فکر مهمانی مثل زنبور می آید وارد مغز میشود،"فردا مهمان دارم"، ولی توقف با خودت است، میتوانی توقف نکنی، وقتی آمد "راست میگوید ها، مهمان داریم ، سالادش چه طور باشد، به کدام مهمانخانه بگویم،چطور باشد .." اینها با خودت است، دیگر خراب نکن، ایشان میفرمودند که اینها که بی اختیار می آید مضر نیست،اما توقف دست ماست،آنجا دیگر فکرت را عوض کن و ادامه نده.

بعضیها روی فکری که می آید متوقف میشوند، مثلا "من فردا بروم پیش فلان کس پول قرض بگیرم"،خب این می آید،[روی فکر متوقف میشود] یکوقت میبیند دارد میگوید السلام علیکم، در دفتر این آقا است! دارد برایش چک مینویسد، همه نمازش شد همین، این نشد.یادتان باشد آیت الله بهجت درباره حضور قلب در نماز میفرمایند، ورود دست ما نیست اما توقف در اختیار ماست.

بنده این مطلب را به این فرمایش آیت الله بهجت(ره) حاشیه میزنم و آن این است که اگر به این فرمایش آیت الله بهجت(ره) عمل شود ممکن است به تدریج افکاری که بدون اختیار می آیند کمتر شوند و آن حال حضور و توجه تمام نماز را بگیرد.

به نقل از استاد فاطمي نيا

در زیارت حضرت معصومه(س) هم همین طور بودند به طوری که از سال 1324 شمسی روزی دو ساعت به حرم حضرت معصومه می‌رفتند و یک ساعت ایستاده و یک ساعت نشسته زیارت می‎کردند و دعای جامعه کبیره و چند بار نیز به نیابت، امین‌الله می‌خواندند.

به نقل از حجت الاسلام علی بهجت

منبع:http://www.mehrnews.com/mobile/detail/2327342

 

این برنامه روزانه برداشتی است از خاطرات حجت‌الاسلام«علی بهجت فومنی» فرزند آیت‌الله بهجت.

یکی دوساعت پیش از اذان: برخاستن از خواب، ادای نماز شب و قرائت قرآن

بعد از اذان صبح: پیاده‌روی تا مسجد «فاطمیه» قم و اقامه نماز جماعت در این مسجد و به‌جاآوردن تعقیبات تا حدود یک ساعت بعد از نماز. این برنامه از سال 59تا 84هرروز ادامه داشت.

7صبح: پیاده‌روی برای تشرف به حرم حضرت معصومه(سلام‌الله علیها) و زیارت ایشان. قرائت هرروزه زیارت عاشورا با 100سلام و 100لعن. معمولا در مسیر رسیدن به حرم هم دعاهای خاصی می‌خواندند، ازجمله دعای «سیفی صغیر»

8/30 صبح: بازگشت از حرم مطهر به منزل و قرائت دعاهایی همچون «دعای صباح»

9صبح: صرف صبحانه شامل چای، نان و پنیر و در ماه‌های آخر هم مقداری شیر.

9/30 تا حدود 10: استراحت به‌صورت نشسته

10تا حوالی 11: مطالعه و گاهی سرودن شعر و یادداشت کردن آن

11: رفتن به مسجد برای تدریس و اتمام درس حدود 15دقیقه مانده به اذان ظهر برای استراحت

اذان ظهر: اقامه نماز ظهر و عصر، انجام تعقیبات، صحبت با مردم و دعا برای مشتاقان دعا و سپس عزیمت به منزل

یک ساعت پس از اذان: صرف ناهار با حضور تمامی اعضای خانواده. خوش و بش با اهالی خانه و احوالپرسی از بستگان

ساعت 14:30: استراحت

ساعت15: مطالعه و آمادگی برای تدریس مباحث روز در کلاس

یک ساعت مانده به اذان مغرب: آغاز کلاس درس به‌مدت 45دقیقه

اذان مغرب: ادای نماز جماعت مغرب و عشا و پس از آن رفتن به اتاق شخصی برای انجام عبادات و تعقیبات دیگر

ساعت 21: صرف شام مختصر با نان و دوغ، نان و شربت آبلیمو و یا نان و چای

ساعت 21:30: آمادگی برای استراحت. قرائت قرآن(سوره واقعه، آیت الکرسی و 4قل) و حدیث کساء

ساعت 22:30: استراحت شبانه

منبع:http://hamshahrionline.ir/details/259584