❓اول بايد روشن شود اين مشكل چيست كه من نمی توانم بعد از بيستسال عبادت، در وجود خودم يك حسّ روحانيِ قابل قبول داشته باشم و با قلب خود با حقايق مرتبط گردم؟ اگر من بيستسال عبادت كردم و حبّ دنيا و حبّ شهوت و خودخواهي در وجودم كم نشد و از طرف ديگر شاهد اسماء و صفات الهي نشدم، معلوم است آنطور كه بايد و شايد دينداري نكردهام، آري؛ ممكن است «دينداني» كرده باشم ولی «دينداری» نه. دينداری يعني خدا مال من باشد و در قلب خود نور حضرت ربّالعالمين را احساس كنم. «ديندانی» يعني من از وجود خدا مطّلع باشم.

بسم الله الرحمن الرحیم
گاهی برخی جوانان مسلمان تمایل به دین مسیح و زرتشت پیدا میکنند.
ممکن است خیال کنید این دست افراد بعد از تحقیق به این نتیجه رسیده اند و یا اینکه درباره اسلام شبهه داشته اند؛ ولی در حقیقت این طور نیست
در بسیاری موارد این افراد به خاطر اینکه از عذاب وجدان راحت شوند این کار را میکنند.
توضیح اینکه این دست افراد از طرفی میخواهند دیندار باشند و از طرفی میخواهند در اموری مثل خوردن شراب و دوستی با غیر همجنس آزاد باشند یا چیزهایی مثل اینها
آنها با رو آوردن به دین زرتشت و مسیحیت هم احساس دینداری میکنند و هم اینکه دیگر عذاب وجدان نمیکنندچون این کارها در آن دینهای محرف مجاز است.
در واقع اینطور افراد شهوت عملی دارند نه شبهه علمی
و حضرت علی در حکمت 211 نهج البلاغه در جمله ای دقیق و عمیق میفرماید: وَ كَمْ مِنْ عَقْلٍ أَسِيرٍ تَحْتَ هَوَى أَمِيرٍ
و چه بسا عقل كه اسير فرمانروايى هوس است
حال فرض میکنیم و فقط فرض میکنیم یک مرجع تقلید بیاید و فتوا بدهد که در اسلام خوردن شراب و داشتن دوست پسر و دوست دختر جایز است قطعا بخشی از این افراد به دین اسلام بازخواهند گشت و آن مرجع طرفداران زیادی پیدا خواهد کرد ولی نه این موضوع دلیل بر حق بودن آن مرجع است و نه اسلام آوردن این افراد به درد میخورد و ارزش دارد.
اسلام تسلیم شدن است در برابر خدا نه شهوترانی به اسم خدا .
#علی_حسنوند
#پاتوق_بچه_شیعه_ها
وبلاگی برای رشد اعتقادی و اخلاقی