🌷 ما سَلَكَكُمْ في‏ سَقَرَ (42 مدثر)

 🍀 چه چيز شما را به دوزخ وارد كرد؟

مايى كه عمرى را داده‏ ايم، به چه رسيده‏ ايم؟!
ما را چه چيزى سير و سلوك داده و وادى سلوك ما چه بوده است❓

آيا در وادىِ «سقر» سالك بوده ‏ايم؟
در چه عذابى، در چه رنجى، در چه هوسى، در چه جلوه ‏اى، در چه زينتى و در چه فتنه ‏اى سلوك كرده ‏ايم؟
با چه هدف‏ هايى همراه بوده ‏ايم؟

🚩 آيا به فوزى رسيده ‏ايم يا نه؟
و اگر فائز شده‏ ايم، آيا خواسته ‏ايم كه از فوز خود فرار كنيم يا نه؟ چرا كه انسان يك عمر به دنبال چيزهايى بوده كه وقتى به آن ‏ها دست پيدا كرده، از آن ‏ها برگشته و آن ‏ها را رها كرده است!

◽️ آن چه مهم است اين نكته است كه هر كدام ‏مان در اين مقدار از عمر و سلوكى كه داشته ‏ايم، به دنبال چيزهايى بوده‏ ايم؛ يكى عنوان و پُست است. يكى باغ و آب است. يكى مدرك است. يكى مريد است. يكى محراب و منبر است.

هر كسى به دنبال چيزى‏ بوده، كه مى ‏تواند مطلوب ‏هاى خويش را در دلش پيدا كند. ما به خاطر همين‏ ها مايه گذاشته ‏ايم، هستى گذاشته‏ ايم، رنج ‏ها كشيده ‏ايم، سير و سلوكى داشته ‏ايم.

🍃 پس هر آن چه فردا وادىِ «سقر» و مايه رنج و عذاب ماست و در آن سالكيم، همان زندگى و سير و سلوكى است كه امروزه داشته ‏ايم؛ چرا كه معتقديم جزا، عين عمل است؛
«تُجْزَوْنَ مَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ‏».

بنابراين بايد ببينيم كه چه چيزى ما را در عذاب و رنج انداخته است؟ چه چيزى ما را باغ وحش بزرگى قرار داده و حيوانات درّنده ‏اى در آن جمع كرده است؟ چه چيزى دل ما را بَرَهُوت كرده است؟ دلى كه بايد عرش خدا باشد. دلى كه بايد محطِّ حكم اللَّه، محطّ امر حق باشد.

🔸 دقّت و تأمّلى داشته باشيم كه آن چه در اين زندگى و عمرى كه گذشته به دست آورده‏ ايم و آن چه در آن سلوك كرده ‏ايم، چه چيزى بوده است؟ و اين سلوك چقدر رنج و عذاب و گرفتارى براى ما داشته است؟

سلوك مستقيم‏، سلوكى است كه حتى «ليت» و «لعل» هم نداشته باشد وگرنه به همان اندازه سوختن دارد، به همان اندازه سقر دارد.

📚 برگرفته از کتاب فوز سالک، صص 60 - 68
#استاد_صفایی    
#آیات_اخلاقی